Wat zo eenvoudig lijkt, houdt de hitte van de zomerdagen buiten dankzij de zware granieten stenen en bewaart in ruil daarvoor in de winter lange tijd de behaaglijke warmte in de woonkamer. De beste architectuur van het Mühlviertel, die vandaag de dag nog steeds kenmerkend is voor de regio, is uit noodzaak geboren!

Op mijn ontdekkingstocht door het heuvelachtige landschap van het Mühlviertel vind ik steeds weer deze oude Steinbloß-boerderijen die verscholen liggen. Het weelderige groen van de weiden en bossen vormt een perfecte aanvulling op de grijs met wit gevlekte gevels. Tussen de uitgestrektheid van het landschap lijkt het bijna alsof de liefdevol versierde huizen hier door de tijd zijn vergeten.

Gefascineerd door de bijna romantische uitstraling van de binnenplaatsen, vraag ik waarom de traditionele bouwstijl tegenwoordig nog maar zelden wordt gebruikt. "Als je een gat nodig hebt, krijg je een stadspoort!" - het antwoord zegt waarschijnlijk alles. Tegenwoordig schrikken de meeste mensen terug voor de moeite die het kost en de beperkte flexibiliteit van de verbouwingen. Daarom ben ik des te blijer als ik hoor dat de getuigen van de oude architectuur nu goed worden beschermd en liefdevol worden gerenoveerd door veel bouwers.

Wie het Mühlviertel liever op twee wielen verkent, zal niet teleurgesteld zijn in de Steinbloßrunde. De prachtige fietsroute trekt bezoekers met talrijke traditionele Steinbloß-boerderijen!

De grijs-wit gevlekte boerderijen zijn niet alleen getuigen van de tijd, maar weerspiegelen ook de cultuur ten noorden van de Donau - hiervan werd ik me pas echt bewust tijdens mijn reis door de granieten hooglanden. En het culturele erfgoed van het Mühlviertel werd vooral gekenmerkt door het harde werken dat de harde natuurlijke omgeving altijd van de mensen daar heeft geëist en het daaruit voortvloeiende vakmanschap.

Een indruk van het leven in het Mühlviertel krijg je in de talrijke musea en showbedrijven in de regio.