Factory Outlet - Naturfabrik

Helfenberg staat al sinds de 12e eeuw bekend als een centrum van textielproductie en weverij.

Peter Simonetta profiteerde hiervan in 1840. Het hoofd van het Milanese groothandels- en bankiershuis "Pietro Simonetta" kocht de "bakkersmolen" aan de Steinerne Mühl met de bijbehorende grond om er tussen 1842 en 1844 een fabrieksgebouw op te bouwen. Naar de maatstaven van die tijd was het gebouw uitzonderlijk ruim en solide. Helfenberg floreerde financieel, sociaal en cultureel dankzij de fabriek. Na de dood van Peter Simonetta namen twee van zijn zonen, Alexander en Simon, het bedrijf over en bouwden het verder uit. In 1854 ging een van de familiebedrijven, de Milanese bank, failliet. De Helfenbergfabriek had ook een moeilijke tijd: slechte bedrijfsresultaten en, volgens de overlevering, hoge douaneboetes voor het smokkelen van goederen zouden hier debet aan zijn geweest. Daarbij kwamen nog de ongunstige politieke omstandigheden. In 1864 werd het faillissement uitgesproken. In de hoogtijdagen tot 1860 werkten er 1200 mensen. Daarnaast werkten er ongeveer 2000 wevers als thuiswerkers in uitbestede weverijen - zogenaamde fabrieken - in de omgeving. Na het faillissement stond de fabriek een jaar stil, met armoede en ellende tot gevolg. In 1865 werd Alexander Simonetta directeur en begon een bescheiden opleving. In 1889 werd het bedrijf verkocht aan Hugo Hahn. Hij werd geboren in het Waldviertel en won twee keer de loterij, waardoor hij het landgoed kon kopen. Hahn moderniseerde de fabriek. Na zijn dood in 1913 nam zijn zoon Walter het bedrijf over. Door zijn militaire dienst in de Eerste Wereldoorlog kwam het bedrijf echter tijdelijk stil te liggen en zelfs na zijn terugkeer was hij niet in staat om het bedrijf weer op gang te krijgen. In 1919 verkocht hij het bedrijf aan Matthäus Gollner uit Haslach. Onder leiding van Gollner werd de fabriek in Helfenberg doelgericht geleid en gemoderniseerd. Het toenmalige "Textilwerk M. Gollner & Co." wist zich al snel te vestigen als een van de topbedrijven in het Oberste Mühlviertel. In 1951 nam Ernst Gollner, neef van Matthäus Gollner, het bedrijf over. Na de terugtrekking van de bezettingsmacht in 1955 begon hij met een langverwachte modernisering van de machines. De kosten voor de gehele modernisering van het bedrijf bedroegen op dat moment ongeveer 20 miljoen schilling, die werden opgebracht uit de eigen middelen van het bedrijf. Dit bedrag is gigantisch in verhouding tot het huidige prijsniveau; in de huidige koopkracht is het ongeveer 30 miljoen euro! De jaren 1990 en 2000 waren turbulente jaren voor de hele textielindustrie en ook voor het bedrijf Gollner. In 2002 kocht MMag. Hannes Böck het fabrieksterrein. Het bedrijf Gollner zelf werd in 2015 overgenomen door Schneider GmbH. Naast het hoofdbedrijf, de natuurfabriek in Ahorn, omvat het bedrijf van Rudi Schneider ook de weverij in Haslach en biedt het werk aan ongeveer 80 mensen in de regio Mühlviertel, inclusief leveranciers, met een vrouwenquotum van 80%. De overname door Schneider GmbH blaast nieuw leven in het historische gebouw en revitaliseert het oorspronkelijke doel ervan als productielocatie voor textielgoederen.