De gotische parochiekerk in Gutau:
(Fragmenten uit de kerkgids van de parochie Gutau en het archief van de abdij St Florian, Alfred Atteneder)
De eerste kerk, vermoedelijk nog gebouwd van hout, werd waarschijnlijk gebouwd door de "Griesbachers", een uitgestorven kolonistenfamilie.
De eerste gedocumenteerde vermelding van de parochie Gutau zou dateren uit 1122, maar men vermoedt dat dit een latere vervalsing is. De volgende historische datum is echter zeker: op 12 oktober 1131 werd het presbyterium (koor) van de kerk ingewijd door bisschop Reginmar van Passau. Het schip werd in 1147 voltooid en er zijn nog steeds resten van het metselwerk aan de west- en noordmuren te zien.
Het document uit 1131 beschrijft het parochiedistrict, dat zich uitstrekte van Reichenstein in het zuiden tot Bohemen in het noorden en vermoedelijk was afgescheiden van de parochie Ried. Later ontwikkelden de voormalige vestigingen van Gutau zich tot eigen parochies, zoals Lasberg, St Oswald, Kefermarkt en St Leonhard. In de 12e eeuw gingen de kerk en de bijbehorende landgoederen over naar de abdij St Florian.
De parochie Gutau bleef in het bezit van de abdij St Florian tot 1717, toen het door een ruil met de parochie St Gotthard in het bezit kwam van de familie Starhemberg. Het oudste bewaard gebleven deel van de parochiekerk uit de 14e eeuw is de vroeggotische kerkhof- of cryptekapel (de huidige Loretto- of Mariakapel), die in de parochiekerk werd opgenomen toen het gotische schip werd gebouwd. Het gotische koor werd rond 1400 gebouwd en de huidige doopkapel werd iets later aan de noordkant toegevoegd.
De kerk kreeg haar vertrouwde uiterlijk met de bouw van het driebeukige, laatgotische schip met zijn indrukwekkende sterribgewelven en de westelijke galerij als onderdeel van een groot verbouwingsproject dat rond 1510 werd voltooid.
Het rijk versierde toegangsportaal naar de sacristie dateert ook uit deze tijd.
De opvallend schuine westelijke muur van de kerk (achterwand) houdt verband met de integratie van de toren.
De toren, die waarschijnlijk vrij voor de kerk stond en nog romaanse fundamenten had, werd meerdere keren uitgebreid en kreeg zijn huidige spits na de marktbrand in 1733. De barokke inrichting van de kerk werd vanaf 1670 toegevoegd.
Het altaarstuk met St. Ägidius en het uitwerkblad zijn werken van de barokschilder Clemens Beuttler uit 1679. De barokke consolefiguren op de zijmuren van het schip en de preekstoel dateren ook uit deze periode.
De neogotische versiering en de zijaltaren werden verwijderd tijdens een renovatie in 1960. De laatste grote renovatie aan het interieur werd uitgevoerd in 1980/81, toen de vloer van het koor werd verhoogd, een rond raam werd geïnstalleerd in de doopkapel en nieuw liturgisch meubilair van de Linzer beeldhouwer Hermann Dimmel werd aangeschaft. De laatste renovatie aan de buitenkant vond plaats in 1989, toen de toren zijn oorspronkelijke gotische uiterlijk terugkreeg door de hoekstenen te overschilderen.
Wendt u zich voor informatie tot het contact.
Heb je vragen? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen!
Aub alle * invullen.